دل نوشته های پسرک تنها...

من همینگونہ که گشتہ سپرـے خوشبختم
من بہ این زندگـے در بہ درـے خوشبختم

من نسیمم، نفس‌آرا ـے جهانِ دگران
بہ خوشـےهای جهانِ دگرـے خوشبختم

روز با وعده ـے بیهوده ـے شب خوشحالم
شب بہ امید نسیم سحرـے خوشبختم

ماهتابا! تو و دارایـے و عیشت، خوش باش
من و تنهایـے و بـے پا و سرـے؛ خوشبختم

ماهتابا! تو همین قدر کہ در بیکارـے
از سر کوچہ ـے ما میگذرـے خوشبختم

تنِ تو نقره ـے بازارِ جواهرسازیست
من بہ دیدار تو در نقره‌ گرـے خوشبختم

من همین‌ قدر کہ در حلقه ـے انگشتر شاه
دلِ درویشِ مرا هم ببرـے ، خوشبختم

من نسیمم، چہ کسـے دیده نسیمـے اهلـے؟
من همینگونہ که هستم سفرـے ، خوشبختم

روزها رفت و ازین سان بہ جهان رد شده‌ام
باز این‌ سان کہ بگردد سپرـے خوشبختم